“Ik ben een schrijver met een camera om mijn nek”
Afgestudeerd jurist Sanne van der Most maakte in 2004 de switch naar journalistiek. Twee jaar later deed ze haar eerste opdracht als freelancer voor De Redactie, inmiddels onderdeel van Babbage Company. Sanne maakt het liefst interviewseries, waarbij ze mensen interviewt én fotografeert.
‘Het is niet dat ik van jongs af aan journalist wilde worden. Wel vond ik het als kind al leuk om verhaaltjes te schrijven en maakte ik met vriendinnen een paardenkrantje. Ik maakte ook graag vakantiefotoboeken en plakte en schreef daar dan van alles bij. Op de basisschool was ik goed in taal. Zinnen ontleden en werkwoorden vervoegen enzo. Dan dacht ik: “Waarom vinden klasgenoten dit zo moeilijk?” Op de middelbare school koos ik voor een talenpakket, maar het is niet dat ik bij de schoolkrant zat.’
Regionale televisie
‘Eigenlijk wist ik nog helemaal niet wat ik wilde toen ik ging studeren. Ik switchte van de studie Culturele Antropologie naar Bestuurskunde en daarna naar Rechten. Na mijn studie werkte ik als jurist bij een verzekeraar, maar daar had ik het vrij snel gezien. Ik werkte een jaartje bij een bureau dat congressen organiseerde. In 2001 kwam ik bij ETV in Rotterdam terecht, een regionale televisiezender die educatieve programma’s maakte over sociaal-maatschappelijke onderwerpen. Daar mocht ik als researcher van alles doen. Zo ging ik de straat op met een cameraman om Rotterdammers te interviewen. Dat was superleuk.’
Journalistiek voor academici
‘Omdat ik interviewen, redactiewerk en journalistiek zo leuk vond, maar qua achtergrond de basis miste, deed ik de eenjarige hbo-opleiding ‘Journalistiek voor academici en professionals’ in Utrecht . Na de opleiding ging ik freelancen voor bladen. Redacties vroegen vaak: “Goh, kun je meteen ook een foto maken?” En wat bleek: fotograferen vond ik ook leuk om te doen. Dus volgde ik een basisopleiding fotografie en cursussen portretfotografie, flitsen, studiofotografie. Nu combineer ik fotograferen bijna altijd met schrijven.’
Interview én fotografie
‘Ik ben dus een schrijver met een camera om mijn nek. Ik hou van de combinatie van interviewen en fotograferen omdat het dan een mooi totaalplaatje wordt. Het werkt soms ook makkelijker dan dat er achteraf een fotograaf langskomt. Tijdens het interview doe ik al inspiratie op voor de foto. Bij persoonlijke verhalen wil je soms iets geks doen, bijvoorbeeld iemand midden in een tulpenveld zetten of in de lucht laten springen. Ik krijg dat dan makkelijk voor elkaar omdat ik iemand al een beetje ken en zijn verhaal heb gehoord. Als ik het eindresultaat in een tijdschrift zie, denk ik: “Jeetje, dat heb ik allemaal gemaakt!”’
“Voor Babbage Company/De Redactie zit ik in de vaste pool van redacteuren voor de Belastingdienst. En ik doe ook andere opdrachten voor De Redactie.”
Werken voor Babbage Company / De Redactie
‘Bij mijn eerste opdracht voor De Redactie in 2006 was ik ook verantwoordelijk voor zowel tekst als foto’s. Voor de rubriek ‘Vacature vervuld’ het vakblad Burgerzaken & Recht interviewde ik een werkgever en een nieuwe medewerker. In totaal heb ik zo’n twintig interviews gemaakt. Op dit moment zit ik voor Babbage Company/De Redactie in de vaste pool van redacteuren voor de Belastingdienst. Maar ik doe ook andere opdrachten voor De Redactie. Voor de FIOD maakte ik een interviewserie over verschillende generaties op de werkvloer. Ik schreef voor Hogeschool Inholland en ik ondersteun 4 à 6 uur per week het ministerie van Financiën. De Redactie is een leuke club. Er is altijd goed contact, ze zijn flexibel en denken met je mee. Het is alsof je ze goed kent, je hoort er echt bij. En ze hebben leuke opdrachten natuurlijk!’
Gek op interviewseries
‘Ik ben gek op series: losse interviews die je daarna kunt bundelen. Het leukste is als het een boek wordt. Zo interviewde ik voor het boek Hoe diep zit de pijn Surinaamse Rotterdammers over het Nederlandse slavernijverleden en wat dat vandaag de dag nog in hun eigen leven betekent. Ik schreef ook een boek voor bakkersfamilie Borgesius die het brood voor alle AH-winkels bakt. Daarvoor ging ik het hele land af, bij alle bakkerijen langs.’
Mooie opdrachten
‘Ik heb zeker geen spijt van mijn switch in 2004 naar de journalistiek, maar ik heb ook geen spijt van mijn studie Rechten. Het is fijn dat je kunt laten zien dat je universiteit hebt gedaan. Bij ingewikkelde teksten voor de overheid en vakbladen is dat toch een pre. Ik ben wel blij dat ik niet bij een verzekeraar of advocatenkantoor werk. Wat ik nu doe, past veel beter bij mij. Ik hoop dat er mooie opdrachten op mijn pad blijven komen. Of ik nog dromen heb? Niet echt hoor. Ik ben heel blij met wat ik doe. Al die vrijheid en iedere keer een ander onderwerp om over te schrijven. Ik hoop dat ik dit nog jaren kan blijven doen.’
Ben jij nieuwsgierig wat voor leuke opdrachten De Redactie misschien wel voor jou heeft?
Bekijk de vacatures!