In de rubriek De transfer interviewen we een hoofdredacteur, die een belangrijke carrièremove heeft gemaakt. Zoals de overstap van het ene medium naar het andere. Of een promotie binnen hetzelfde medium. Wat was het eerste wapenfeit? En waar kan deze hoofdredacteur absoluut niet zonder? Deze keer stelden we de vragen aan Ronald Ockhuysen (1966), die in april 2015 hoofdredacteur werd van Het Parool, nadat hij al sinds 2011 adjunct hoofdredacteur van deze krant was.
Hoe bent u in de rol van hoofdredacteur terecht gekomen?
‘Dat is een lange weg geweest. Ik ben op mijn 23ste begonnen als toneelrecensent bij De Volkskrant. Daarna ben ik altijd binnen de journalistiek werkzaam geweest – voor mij echt het mooiste vak op aarde. Ik was de afgelopen jaren adjunct-hoofdredacteur bij Het Parool. Toen mijn voorganger Barbara van Beukering opstapte, heb ik gesolliciteerd.’
Waarom bent u de perfecte match voor het hoofdredacteurschap van Het Parool?
‘Perfect is wel een groot woord. Maar ik vind mezelf geschikt omdat ik veel ervaring heb, over een visie op de toekomst van Het Parool beschik, en Amsterdam heel goed ken. Verder moet je maar aan anderen vragen of dat ook zo is….’
Over welke kwaliteiten bezit een goede hoofdredacteur?
‘Hij kan leiding geven, heeft een duidelijk idee wat hij of zij met zijn krant wil, en hij is scherp en creatief. Een hoofdredacteur moet zowel vastberaden als flexibel zijn.’
Wat was uw eerste wapenfeit bij Het Parool; wat heeft u veranderd, geschrapt of verbeterd?
‘Op 10 februari zijn de site en de krant geheel vernieuwd. Een andere vormgeving, een nieuw logo – eigenlijk is vrijwel alles anders dan voorheen. Het Parool is een sterke titel. Maar ik vond dat we dát niet genoeg meer uitstraalden. Daarom heb ik ervoor gekozen om het uiterlijk én onze werkwijze op de redactievloer aan te pakken. Zodat Het Parool vol zelfvertrouwen dagelijks een fraaie mix van nieuws kan brengen: Amsterdams nieuws, binnenlands nieuws en buitenlands nieuws. Want dat maakt onze krant uniek: dat we vanuit Amsterdam naar de wereld kijken.’
Welk element of kenmerk van Het Parool mag juist nooit veranderen?
‘Het Parool is en blijft in alles een Amsterdamse krant. We hebben met de recente veranderingen ook onze nieuwsagenda verbreed, maar Amsterdam blijft het hoofdbestanddeel in ons DNA.’
Wat is uw belangrijkste doel voor de komende jaren?
‘Ik wil dat onze lezers dagelijks tevreden hun krant of site raadplegen. Dat ze denken: de redactie heeft voor mij de belangrijkste en ook de leukste verhalen van de dag gemaakt. Ook zou het fantastisch zijn als onze oplage stijgt. Dat is in deze tijd niet zo vanzelfsprekend, maar met onze ambities moet dat wel het geval zijn.’
In welke aspecten van uw nieuwe functie had u echt veel zin bij aanvang?
‘Dat klinkt misschien wat blij, maar echt: in alles. Het is een bijzondere en eervolle functie. Ik ga elke dag fluitend naar mijn werk.’
En waar zag of ziet u best een beetje tegenop?
‘Het is in deze tijd belangrijk om goed over de kas te waken. Ik heb, om Het Parool kerngezond te maken, een reorganisatie doorgevoerd. Dat was vanzelfsprekend zwaar. Ik ben niet ooit journalist geworden om collega’s de wacht aan te zeggen. Nu moest dat gebeuren.’
Waar kunt u als hoofdredacteur absoluut niet zonder?
‘Mijn redactie, natuurlijk. Een krant maak je echt met z’n allen. Bij Het Parool hangt op de vloer de sfeer van een collectief. Iedereen is enorm betrokken bij de krant. De deadlines zijn streng, de werkdruk is hoog, maar toch domineert bij ons altijd het goede humeur.’
Omschrijf eens uw ideale lezer/abonnee?
‘De ideale lezer of abonnee leest de krant gulzig en kritisch, en voelt zich nadat hij de laatste pagina heeft dichtgeslagen goed geïnformeerd en ook enigszins uitgedaagd. De krant is een huisvriend die je bijpraat, en soms even wakker schudt.’
Maak de zin af: Een perfecte werkdag voor mij is als….
‘…ik ’s avond naar huis ga en denk: wat hebben wij een eigenzinnige, sterke krant gemaakt. En ook… Wat hebben we enorm gelachen!’