Gastblog van Cathelijn Schilder
Ik denk altijd aan F. als ik lees over mensen die dingen niet doen. Prins Bernhard deed niet aan begrafenissen bijvoorbeeld. Wist iedereen. Hij was een beller. Als je bevriend met hem was, had je een grote kans dat je hem sprak een paar uur voordat je je laatste adem uitblies. Is ook wat waard.
De Dijk doet geen bruiloften en partijen. Weet iedereen behalve het koningshuis. Máxima en Willem Alexander vroegen ze als band op hun bruiloft. Deden ze niet. Helder.
Ooit ving ik als kind een gesprek op van de grote mensen aan tafel. Er werd overlegd over het familiefeest. Opa en oma waren zoveel jaar getrouwd en dat zouden we vieren in De IJzeren Man. Op hoeveel mensen moesten ze rekenen voor het eten? Negenentwinig? Dertig?
‘Negenentwintig,’ zei mijn moeder. ‘F. eet niet.’
‘Oh ja,’ hoorde ik de mensen aan tafel zeggen. Ze knikten instemmend.
Ik keek op. F. eet niet. Ik had verwacht dat ze het er nog wel even over zouden hebben daar aan die tafel, maar dat gebeurde niet.
‘Is je dat nooit opgevallen?’ Zei mijn moeder toen ik er naar vroeg op weg naar huis. ‘Je moet goed opletten, want hij zegt geen dag of zo. Zodra het tijd is voor de borrel en sigaretjes op het terras is hij er weer.’
Het was alsof ik een groot geheim had ontdekt. Tijdens het feest schaduwde ik hem als een agent. Hij dronk vier koppen koffie, maar nam geen vlaai. Toen de bediening de koffietafel ging ombouwen tot de tafel voor het lopend buffet rookte hij zijn laatste sigaretje op het terras. Nog voordat de eerste mensen met een bord bij de warmhoudbakken stonden, vertrok hij via de achterdeur. Pas na het ijs met warme kersen kwam hij terug. Niemand zei: ‘Hé daar ben je weer.’ Hij was er gewoon.
Ik heb ook zin om iets te hebben wat ik niet doe. Iets wat iedereen weet.
Ik gun iedereen zoiets.
Dat ze bij het maandagochtendoverleg bij de Belastingdienst alle ingediende Btw-aangiftes doornemen en iemand zegt: ‘C.S. Schilder 1980?’ terwijl hij een leeg A4tje omhoog houdt.
En twee ambtenaren in koor zeggen: ‘Schilder doet dat niet. Schrijf gewoon wat van haar rekening af.’
Dat iedereen instemmend knikt alsof ze even herinnerd worden aan iets wat natuurlijk al lang bekend was.
En over gaat tot de orde van de dag.
Cathelijn Schilder
Ze werkt al 15 jaar als schrijfdocent en coach in alle lagen van het onderwijs. Het is haar missie om iedereen, van communicatiemedewerker tot journalist, van kleuter tot puber, van student tot CEO creatiever en krachtiger te leren schrijven.
Naast haar werk als docent op de Hogeschool van Amsterdam en haar werk voor [De Redactie] Trainingen ontwikkelt ze lessen creatief schrijven en literatuuronderwijs voor de landelijke campagnes van het CPNB. Daarnaast schrijft zij zelf korte verhalen en romans. Haar laatste roman ‘Eerst een huis’ verscheen bij uitgeverij Nieuw Amsterdam.