Wie ben je en wat doe je?
Jennifer Daarnhouwer (26) en ik ben marketingcommunicatiemanager bij SIR Concepts, een evenementenbureau dat feesten organiseert in Amsterdam. Deze evenementen variëren tussen clubavonden, bedrijfsfeesten en campus parties. Het is een jong bedrijf dat vorig jaar is gestart en waar ik vanaf het begin aan mee heb geholpen met de opbouw van de organisatie.
Wat is mijn rol daarin:
Aan onze organisatie zijn een aantal dj’s en artiesten gekoppeld. Ik help mee met de werving en selectie van deze personen en begeleid ze door het proces heen. Daarnaast help ik onze dj’s en artiesten met een persoonlijk marketingplan. Hierbij zit ik met hen rondom de tafel en hanteer ik communicatietools, om helder te krijgen wie ze zijn, wat hun achtergrondverhaal is, welke muziekgenre het dichtst bij het hart ligt, inspiratiemomenten, hun visie over zichzelf en over het vak. Wat daar uit komt rollen zijn biografieën die gebruikt worden voor de company site en hen persoonlijke press kit. Daarnaast is er een “artiestenidentiteit” geformuleerd; een aantal kernwaarden die gebruikt worden als richtlijn en handvat, waarmee wij als bedrijf en zij als artiest zich helder kunnen uiten op on- en offline niveau.
Waarom heb je ooit voor het communicatievak gekozen?
Het is een samenkomst van verschillende factoren. Ik ben geboren in 1992 en dat betekent dat ik bij een generatie hoor dat de Wide World kent zonder de Web, een telefoon een snoer had, bellen en faxen niet tegelijkertijd kon en een hashtag nog een pound key was, maar tevens is dat de generatie dat opgegroeid is met de globale digitalisering. Wat heeft dat met communicatie te maken? Voor mij alles! Een massamedium dat verloopt op basis van tweerichtingsverkeer, wie had dat ooit gedacht? De beschikbaarheid van informatie ging mijn pet te boven. Ik kon meer over mijn interesses te weten te komen, dan tv, radio, magazines en bibliotheken me ooit konden aanbieden. 24/7 de hele wereld in een flits bereiken, zonder dat de rest van huis het gesprek meekrijgt. The world’s best kept secret is toegankelijk geworden en het is de toekomst, mijn toekomst. Mijn ouders zullen nooit compleet snappen waarom mijn generatie een andere visie heeft over de wereld, net zoals ik mijn kinderen waarschijnlijk nooit compleet zou snappen. Zij kennen immers the Wide World niet zonder de Web.
Daarnaast ben ik een absoluut mensen-mens! Mijn hele jeugd heb ik in de horeca gewerkt en heb ervaren dat niks is zo voorspelbaar en onvoorspelbaar tegelijkertijd is als de mens. Wat een uitdaging om in huiden te kruipen en de logica te vinden in de ruis. Het voelt ook als een succes om draagvlak gecreëerd te hebben, met personen die eerst een andere visie hadden dan die van jou. Gekke hobby, hè? Maar aan de andere kant, wie verzamelt er nou postzegels?
Tot slot, heb ik voor communicatie gekozen, omdat ik gefascineerd ben door reputatiemanagement. De gap minimaliseren tussen identiteit en imago vind ik intrigerend, omdat ik op zeer jonge leeftijd zelf in aanmerking kwam met een imago dat ik niet vond passen bij mijn identiteit. Toen ik naar de eerste klas ging van de basisschool, ja zo lang geleden inderdaad, dachten de andere kindjes in de klas dat ik Chinees ben. Ik snapte er niks, want ik ben niet Chinees en mijn ouders komen ook uit Nederland, dus waarom ben ik de buitenlander van de klas? De buitenlander, een tag waar ik het totaal niet mee eens was en ik was vastbesloten om mij niet meer op deze manier buiten de groep te voelen. Mijn interesse voor mode is door de tijd heen uitgebarsten tot een obsessie met mode. Het was voor mij een manier om mijn identiteit te reflecteren en ik beaam dat vandaag nog steeds.
Welke weg heb je afgelegd tussen studie en je huidige baan?
Na mijn studie wilde ik even bijkomen, dus ging ik fulltime werken in de horeca (haha). Geen fysieke rust, maar wel mentaal en dat wilde ik graag. Even een jaar ertussenuit, waarin ik geld heb gespaard en op reis ben geweest. Ik heb twee verre reizen gemaakt, een roadtrip door Amerika en ik heb rond gereisd in Cuba. Tussendoor nog een paar city trips in Europa, heerlijk.
Waar ben je op dit moment mee bezig?
Momenteel ben ik me aan het oriënteren hoe ik mezelf kan bijscholen. Ik voel me nog niet uitgeleerd, ik wil nog veel meer leren, maar het moet wel te combineren zijn met mijn onregelmatige rooster.
Wat zijn jouw uitdagingen?
Een uitdaging is iets dat jeukt en een tikkeltje onzekerheid met zich meebrengt. Wat mij een uitdaging lijkt is om iets waardevols achter te laten, wat een handvat kan bieden voor anderen. Dit kan zijn voor personen, bedrijven of een hoger maatschappelijk doel. Daarnaast vind ik het belangrijk om voortdurend op persoonlijk vlak te groeien, door meer te leren en nieuwe ervaringen op te doen, die net perse werk gerelateerd zijn. Dit klinkt makkelijker gezegd dat gedaan, want de dagelijkse sleur zorgt ervoor dat je je vrije tijd anders in gaat delen.
Op welke prestatie ben je trots?
Ik ben trots op mijn prestatie dat ik verricht heb tijdens mijn stage bij FrieslandCampina. Ik moest een communicatieplan schrijven dat het imago van het merk Mona zal verbeteren en tevens een top-of-mind positie zal creëren bij de consument. Daarnaast was ik verantwoordelijk voor de implementatie van de strategie. Ik ontwikkelde content voor mona.nl en zette dat crossmediaal uit, via verschillende social media en monitorde het gedrag van de doelgroep en ging met hen de dialoog aan. De pilot van twee maanden was een groot succes en op de langere termijn was er een exponentiële groei terug te zien in de resultaten. Dit succes bleef niet onopgemerkt binnen FrieslandCampina, waardoor ik uiteindelijk tijdens mijn stage ook voor vier andere merken heb gewerkt.
De mogelijkheid om aan zo een stoer project mee te mogen doen, was al een eer en prestatie op zichzelf. Echter was dat niet het grootste prestatiemoment, die kwam namelijk drie weken voor de deadline. Mijn stiefvader kwam toen te overlijden, mijn relatie liep stuk en ik had echt geen flauw idee waar ik ooit de kracht en concentratie vandaan kon halen om mijn verslag te schrijven. Ik heb uiteraard wat uitstel gekregen van school, maar wat was het moeilijk om die pijn en verdriet te moeten negeren. Ik had ook geen idee meer wat ik in godsnaam moest opschrijven, er kwam niks uit me. Ik heb toen heel hard tegen mezelf moeten zijn en gezegd dat ik dondersgoed weet wat ik moet schrijven, want ik heb daar elke dag op kantoor gezeten, dus kijk maar in je notities en mails wat je moet schrijven. Mijn doel om hoog te scoren had ik wel uit het raam gegooid. Ik wilde het gewoon halen, welk cijfer dan ook.
Wat een opluchting toen dat verslag eindelijk af was en ingeleverd. Ik kon me weer gaan focussen op andere dingen of beter gezegd, even niet focussen. Na verloop van tijd kreeg ik bericht van school dat ik het niet alleen had gehaald, maar dat ik ook nog eens het hoogst had gescoord van iedereen in mijn jaar! Hoe dan?! Diezelfde periode kreeg ik ook bericht van CommunicatieOnline, over dat mijn werk bij FrieslandCampina was opgevallen en of ze me mochten interviewen voor een artikel dat gaat over aanstormend communicatietalent en dat dat op de Adformatie website terecht zou komen. Tot op vandaag de dag, snap ik nog steeds niet hoe ik dit voor elkaar heb gekregen. Heb ik dit wel echt zelf gedaan? Was het positieve fraude? In ieder geval voelde ik me gezegend en dankbaar voor weer een positief moment in mijn leven, waar ik stiekem toch een beetje trots op ben.
Waar haal je je inspiratie vandaan?
Waar niet? Muziek, praten met vrienden, artikelen, foto’s, video’s, kunst, cultuur, architectuur, natuur, geschiedenis en zelf opgezochte sites. De wereld zit vol met prikkels.
Facebook, Twitter, YouTube, Instagram, WhatsApp, om maar een paar tools of platformen te noemen. Welke drie mag je in een state of the art communicatiemix volgens jou absoluut niet missen?
Hangt uiteraard van het doel af, maar tot nu toe zijn de corporate website, Facebook en Instagram de “edelstenen” voor mijn gouden driehoek geweest.
Strategie of hands on realisatie: wat is meer jouw ding?
Aan het begin van mijn communicatiecarrière, was ik verantwoordelijk voor de hands on realisatie voor organisaties, een proactieve uitvoering dat veel dynamiek met zich meebrengt. Momenteel ben ik bezig met beiden aspecten en ik merk dat ik er ontzettend veel energie van krijg. Ik ervaar het daarnaast ook als een zeer praktische ervaring, omdat er geen derden meespelen en er dus ook geen misverstanden ontstaan. Misschien is een meer geïntegreerde aanpak meer mijn ding, dan om maar van één aspect kaas te eten.
Wanneer is een werkdag voor jou geslaagd?
Als ik zonder zorgen naar huis ga en als ik lol heb gehad.
Hoe ziet de communicatieafdeling van de toekomst er volgens jou uit?
Communicatieafdelingen an sich zijn al divers, het is lastig in te schatten hoe dat zich in het algemeen evalueert. Wie weet welke technologische-, sociologische-, economische-, (you name it) veranderingen we gaan meemaken en hoe we daarop anticiperen? Honderd jaar geleden ontstond de eerste kleurenfoto en nu hebben we allemaal een ingebouwde kleurencamera in onze mobiele telefoon, dat tevens een agenda, wekker, computer, tv, radio, krant, sportcoach, bank etc. in één is. Wie weet wat er zo snel nog meer zal veranderen? Wat denk ik wel zou blijven bestaan, is dat de communicatieafdeling in de toekomst net zo intrigerend, verlichtend en tevens verwarrend is als nu.
Communicatie is het mooiste vak van de wereld omdat….?
Zonder communicatie is er geen leven in de brouwerij. Als er gecommuniceerd wordt, is er emotie. We proberen alles zo rationeel mogelijk te benaderen- en uit te voeren, maar een mens is hoe je het went of keert, altijd emotioneel. Ik vind het leuk dat mijn vak dat erkent. Het zorgt ervoor dat je ontastbare situaties hebt en dat houd het voor mij uitdagend.
Wat zijn de grootste vooroordelen over het communicatievak?
Vooroordelen? Het is eerder een kwestie van onwetendheid. Een mens creëert een eigen betekenis aan onderwerpen waar deze weinig kennis over beschikt of iemand neemt verkeerde kennis aan. “Waarom scoren die professionele voetballers niet? Je kan toch wel een bal in zo een groot doel schieten?” In theorie ‘kan iedereen’ een bal in een doel schieten en in theorie ‘kan ook iedereen’ communiceren, maar toch is er maar een selecte groep mensen dat professioneel voetballer wordt, net zoals maar een selecte groep mensen communicatieprofessional wordt. Communicatie is de vraag en tevens ook het antwoord; hoe ga jij om met vooroordelen?
Welke collega uit het communicatievak vind jij inspirerend, en waarom?
Ik heb ontzettend veel bewondering voor Jolande Hoiting-van Erkel. Zij was mijn stagebegeleidster bij FrieslandCampina en zij heeft mij op zowel professioneel- als persoonlijk vlak, heel erg veel geleerd en me getriggerd om meer uit mezelf te halen. Ik vind haar inspirerend, vanwege haar kracht, intelligentie, doorzettingsvermogen, ambitie en daarbovenop is ze ook nog eens een ongelooflijk lief persoon. In de periode dat ik daar begon met stage lopen, was zij gepromoveerd tot hoofd van alle digitale communicatie, van alle merken binnen FrieslandCampina. We gingen samen een nieuw avontuur tegemoet, zij als DE specialist van digital en ik als haar sidekick. Tijdens de lunchpauze van mijn eerste dag vertelde ze me een geheim. Wat super spannend, want we kenden elkaar net en ze vertrouwde me al. Jolande vertelde me dat ze zwanger was, maar dat ik het nog voor mezelf moest houden, omdat het nog in een te vroeg stadium was. In mijn gehele periode daar heb ik er niks van gemerkt; niet haar verschrikkelijke misselijkheid, niet haar pregnancy brain, zelfs het herhaaldelijk moeten toiletteren hield ze undercover. Het enige wat opviel aan haar zwangerschap was haar groeiende buik, wat een bijzondere vrouw!