Klarinda de Rijke is 25 jaar en woont in Wekerom. Sinds maart 2018 is ze gedetacheerd bij de Patiëntenfederatie. Een toenmalige collega kwam in een nieuwsbrief van De Redactie de vacature bij de Patiëntenfederatie tegen. Ze stuurde hem naar mij toe met ‘dit is echt iets voor jou!’ Ik besloot te solliciteren omdat dit exact was wat ik zocht. Ik kon alle punten op het aanmeldingsformulier aanvinken met ‘ik voldoe’. Daarbij werk ik graag mee aan betere zorg!’
Welke opleidingen heb je gedaan en wat is je belangrijkste werkervaring?
In maart 2015 studeerde ik af als journalist aan de Christelijke Hogeschool Ede. Tijdens mijn laatste stage in 2014 kreeg ik een baan aangeboden bij een vakuitgeverij. Overdag schreef ik stukken voor de uitgeverij en ’s avonds kroop ik achter de computer om mijn scriptie af te maken. Direct na de stage begon ik als webredacteur voor vier facilitaire vakbladen. Later stroomde ik door als redacteur zorg voor twee zorgbladen. Toen die titels ophielden in december 2017, heb ik nog drie/vier maanden als redacteur facilitair gewerkt. Die laatste maanden vond ik niet leuk. De zorg had mijn hart gestolen! Daarom ben ik heel actief een andere baan in het maatschappelijke werkveld gaan zoeken.
Wat zou je zelf noemen als je sterkste eigenschappen?
Sociaal, direct, analytisch, schrijver en harde werker.
En wat zijn jouw uitdagingen?
Op tijd komen, ‘extravert’ reageren en vaker gebruik maken van de kennis van collega’s.
Je bent door De Redactie bemiddeld bij de Patiëntenfederatie als redacteur belangenbehartiger zorg. Vraagt dit type opdrachtgever iets speciaals van jou als kandidaat?
De Patiëntenfederatie is een koepelorganisatie en heeft 35 leden. Als vakbladjournalist was ik gewend ‘mijn ding’ te doen en zelf de regie te hebben. In een koepelorganisatie is het van belang om altijd de leden bij je bezigheden te betrekken. Tevens is een maatschappelijke organisatie heel anders dan een commerciële organisatie. Waar ik eerder veel declarabele uren moest maken, kan ik nu echt de diepte in.
Kun je iets vertellen over je huidige werkomgeving? Wat vind je er fijn en waar moest je aan wennen?
Ik vind het fijn dat de organisatie relatief klein is. Ik ken iedereen van gezicht en dat maakt een omgeving ‘veilig’. Ik moest er wel aan wennen dat hier om mijn mening wordt gevraagd. Ieder argument is van belang! Ook moest ik mijn ‘journalistieke pet’ afdoen. Als redacteur in een belangenorganisatie schrijf je niet alleen op wat een ander zegt en vindt, maar schrijf je vooral op wat de organisatie vindt en wil.
Wat zocht de opdrachtgever en waarom was jij de juiste persoon voor deze ‘klus’?
De opdrachtgever zocht een medior redacteur die affiniteit heeft met (digitale) zorg. Hoewel ik nog junior ben, kozen zij mij wel. Ik was heel enthousiast over de functie én de organisatie. Mijn kennis over social media, digitale zorg en het zorgland werd ook erg gewaardeerd. En mijn karakter past bij de organisatie.
Hoe kwam deze bemiddeling tot stand?
Een toenmalige collega wist dat ik naar een nieuwe redactiebaan zocht in het maatschappelijke/ sociale domein. Zij kwam in een nieuwsbrief van De Redactie de vacature bij de Patiëntenfederatie tegen. Ze stuurde hem naar mij toe met ‘dit is echt iets voor jou!’ Ik schreef en kwam op gesprek.
Waarom besloot je op deze vacature te solliciteren, en hoe heb je je voorbereid?
Hoewel het niet in de vacaturetekst stond, wist ik direct dat het hier om de Patiëntenfederatie ging. De taal was typisch die organisatie. Ik besloot te solliciteren omdat dit exact was wat ik zocht. Ook kon ik alle punten aanvinken met ‘ik voldoe’. Daarbij werk ik graag mee aan betere zorg! De sollicitatiebrief had ik zo geschreven. Daarna volgde een gesprek met de directeur van De Redactie. Zij vroeg naar mijn motivatie en kennis, en wilde mij voorstellen bij de Patiëntenfederatie. Uiteindelijk kwam ik op gesprek bij de organisatie zelf. Ik bereidde mij niet tot in de puntjes voor. Ik weet wat ik wil, wat ik fijn vind en wat niet. Ik zoek wel wat feitjes op over de organisatie en de medewerkers die ik ga spreken. En that’s it. Ik vind dat een gesprek spontaan en authentiek moet zijn. Dan kan een echte klik ontstaan. Doordat mijn hoofd niet vol zit met voorbereidingszinnen, kan ik ook mij ook veel beter openstellen. Daarbij zien mensen die bij het gesprek veel beter wie ze voor zich hebben. Kortom, je bent transparant.
Waar en hoe heb je De Redactie leren kennen?
De Redactie volgde ik een tijdje via de nieuwsbrief. Mijn eerste fysieke contact was bij Het Taalcongres. Hier ontmoette ik ook recruiter Wilma.
Wat zijn je ervaringen in deze bemiddeling met de recruiters van De Redactie?
Anke leerde ik kennen via de telefoon. Met Wilma heb ik vooral mail- en telefonisch contact. De eerste gesprekken waren doelgericht en sympathiek. De gesprekken die na het contract kwamen, zijn vooral onderhoudend geweest. Eerst na de eerste week, later na drie maanden. Ik was verrast! Wat leuk! Ik kreeg een goede begeleiding en er werd goed naar mij geluisterd.
Heb je een tip voor andere kandidaten die bij De Redactie ingeschreven staan?
Ik stond niet ingeschreven bij het bureau, maar reageerde op een sollicitatie. Ik heb ervaren dat als je de taal uit de vacature gebruikt, je ook sneller op gesprek wordt uitgenodigd.